Kerstmis zonder

Ik hang in onze boom en ik wilde niet, maar mijn oudste zoon accepteerde geen neen. Opvoeden betekent compromissen sluiten, dus hang ik erin (en ook eraan). Ik wilde niet omdat ik als kerstboomfiguurtje nog steeds zwanger ben van Scott. In volle verwachting  was ik twee jaar geleden, meer dan dat kan ik me nooit nog inleven in het hele kerstgebeuren. De feesten en ik, dat is geen super match. Sowieso zijn theelichtjes, toeters en bellen en alles met veel franje niet mijn ding. Strak en nuchter, zo zie ik door mijn bril. Toegegeven, ons boompje stemt vrolijk. Vasco blij is mama blij.

kerstboom

Kerstmis betekent het verlangen naar en vieren van nieuw leven. Stilstaan bij wat je hebt en wat veel mensen niet hebben. Music for life staat hier traditiegetrouw vaak op. In de auto op weg naar Bailleul (wij slaan onze voorraad water daar in bij Leclerc, 1€/6flessen), hoorden we een mama vertellen over haar actie ten voordele van Villa Rozerood. Dat is een vakantiehuis voor gezinnen  met een zwaar ziek kind. Ayko is vorig jaar twee weken na de MFL-actie overleden aan haar ongeneeslijke erfelijke ziekte. Haar mama klonk vurig en vol levenslust op de radio. Een vloed aan tranen overviel me. Zo’n verhaal biedt mij veel troost. Ik ben niet alleen, er zijn zoveel onzichtbare moeders zonder. Wij konden evengoed het gezin van Ayko zijn geweest. Dat we onze baby niet eventjes langer konden zien groeien doet pijn, maar anderzijds besef ik dat nog groter leed ons misschien is gespaard. Misschien, want leed valt nooit te vergelijken.

Ons goede doel voor dit jaar was vlug gekozen, als plaat heb ik Blackbird van The Beatles aangevraagd. Ode aan Scott! Als je zelf een goed doel wilt steunen met de actie van Stubru, dan kan Villa Rozerood jouw steun vast nog gebruiken!

3 gedachten over “Kerstmis zonder”

  1. De mama van Ayko was mij ook opgevallen tijdens music for life. Ze was inderdaad heel vurig aan het vertellen.
    Ongetwijfeld krijg je als mama eventjes een brok in de keel tijdens het luisteren naar deze mama.

    Like

  2. Lieve Josfien, David, Vasco, Scott en Ellis
    Bij het lezen van je blog wellen de tranen bij mij op. Een zwakke plek wordt geraakt … Een krop in de keel om zoveel gemis van mensen die er niet meer bij kunnen zijn. Kerstmis een familiegebeuren zeggen ze, maar wat als de familie niet meer compleet is, hoe wordt kerstmis dan ingevuld?
    Weet dat jullie voor mij een lichtje in deze donkere dagen zijn. Zo zijn we elkaars lichtje en komen we deze periode weer door. Dat het maar vlug terug 7 januari kan zijn, terug onze normale doen.
    (On)Bewust wilde Vasco Scott er ook bij deze kerst door jou, Josfien (nog zwanger van Scott), in de boom te hangen. Dat is zijn manier om kenbaar te maken dat ook hij graag had dat Scott er nog bij was. Met zijn ondeugende kinderlijke manieren wil hij op jullie gezicht een glimlach toveren om met dat beetje geluk ook jullie lichtje te zijn. Hou vast aan die twinkelende, blinkende kleine beetjes geluk…
    Lieve, lieve knuffels …

    Like

Plaats een reactie